“Bir zamanlar sıkıldım ve yerel resepsiyonda yaşayan iki papağımı aldım. Burada uçmak için çok fazla alanları vardı. İyi yaptılar, şarkı söylemeye bile başladılar,” diye açıklıyor tenis bölgesi Jan Písecký.
Sonra buraya bir papağan olan veteriner hekimini getirdi. Písecký, “Bunu övdü, sonra halkı davet etmeye başladım. Giderek daha fazla yetiştirici yürüdü ve aniden bir gelenek haline geldi. Bugün neredeyse on yıldır faaliyet gösteriyor.”
Yetiştiricilerin cebinden sembolik bir katkı için, salondaki hayvanlar bir saat boyunca serbest uçabilir ve kanatlarını germek için sağlıkları için önemlidir. Dışarıda soğuk hava ve uçma ve sahiplerine geri dönme riski nedeniyle işe yaramaz.
“Salonun dışında bir papağan çıkardığımda uçtum ve bulamadım. Ertesi gün sokak hakkında daha yüksek izlemeyi başardım. Çitin üzerinde oturuyordu ve bana küfür ediyordu,” diyor operatör bir gülümsemeyle.
Aynı zamanda, kuşlar başkalarıyla oynar ve düzenli olarak buluşur. Arkadaş bulurlar ve hatta aşk ilişkileri kurarlar. “Ara Harlequin'im Ara Ararauna ile tanıştı ve birlikte civciv olmak istiyor,” diye yetiştiricisi Lukáš Pivoňka.
Belki de evde toplam on papağan var ve birkaç yıldır etkinliğe gidiyor. İki kurtarma istasyonu ile işbirliği yapar ve ertelenmiş veya engelli kuşlarla ilgilenir. Gençliğinde ücretsiz bir uçuş almayan ve mahzende kapalı olanların bile bahsediyor.
Etkinlik de yeni gelenleri çekiyor. “Bugün ilk kez buradayız, papağanımız sadece altı aylık ve sadece oturma odasında bugüne kadar uçuyor. Şimdiye kadar bakıyor, ama onu seviyor. Daha sık yürümek istiyoruz.”
Písecký, “Böyle bir hayvan tekme bazen tetikleniyor. Ama her zaman mahkemeleri üst üste süpürüyoruz, bankları siliyoruz ve tenis oyuncuları ertesi gün hiçbir şey fark etmeyecek.”
Sonra buraya bir papağan olan veteriner hekimini getirdi. Písecký, “Bunu övdü, sonra halkı davet etmeye başladım. Giderek daha fazla yetiştirici yürüdü ve aniden bir gelenek haline geldi. Bugün neredeyse on yıldır faaliyet gösteriyor.”
Yetiştiricilerin cebinden sembolik bir katkı için, salondaki hayvanlar bir saat boyunca serbest uçabilir ve kanatlarını germek için sağlıkları için önemlidir. Dışarıda soğuk hava ve uçma ve sahiplerine geri dönme riski nedeniyle işe yaramaz.
“Salonun dışında bir papağan çıkardığımda uçtum ve bulamadım. Ertesi gün sokak hakkında daha yüksek izlemeyi başardım. Çitin üzerinde oturuyordu ve bana küfür ediyordu,” diyor operatör bir gülümsemeyle.
Aynı zamanda, kuşlar başkalarıyla oynar ve düzenli olarak buluşur. Arkadaş bulurlar ve hatta aşk ilişkileri kurarlar. “Ara Harlequin'im Ara Ararauna ile tanıştı ve birlikte civciv olmak istiyor,” diye yetiştiricisi Lukáš Pivoňka.
Belki de evde toplam on papağan var ve birkaç yıldır etkinliğe gidiyor. İki kurtarma istasyonu ile işbirliği yapar ve ertelenmiş veya engelli kuşlarla ilgilenir. Gençliğinde ücretsiz bir uçuş almayan ve mahzende kapalı olanların bile bahsediyor.
Etkinlik de yeni gelenleri çekiyor. “Bugün ilk kez buradayız, papağanımız sadece altı aylık ve sadece oturma odasında bugüne kadar uçuyor. Şimdiye kadar bakıyor, ama onu seviyor. Daha sık yürümek istiyoruz.”
Písecký, “Böyle bir hayvan tekme bazen tetikleniyor. Ama her zaman mahkemeleri üst üste süpürüyoruz, bankları siliyoruz ve tenis oyuncuları ertesi gün hiçbir şey fark etmeyecek.”