Üst düzey futbolu bırakıp aile çiftliğinde çalışmaya devam edeceğini açıkladığında bu ilk başta şaka gibi geldi. Sonuçta, yalnızca bir yıl önce Stanislav Klobás, FC Vysočina formasıyla sezonda 17 gol atarak ikinci en yüksek ligin en golcü oyuncusu oldu ve bazı birinci lig adayları onun etrafında dönmeye başladı.
“Ama o sırada Jihlava’dan ayrılmak istemedim. Oraya aşık oldum” diye itiraf ediyor yirmi dokuz yaşındaki Brandýs nad Labem yerlisi. “Gelecek yıl sakatlıktan sakatlığa geçtim. Bu yüzden vücudumun bana durmamı söylediğini düşündüm. Bugün farklı bir karar verirdim” diye ekliyor.
Kısa süre sonra maçları ve antrenman kızaklarını kaçırmaya başladığınızı doğru mu anladım?
Yaklaşık iki hafta sonra, sabahtan akşama kadar tarladaydım. Ve tabi ki zamanla kilo almaya başladım.
Ama sonuçta hâlâ futbol oynuyorsun, değil mi?
Doğru, Avusturya’ya gidiyorum ve orada daha düşük bir ligde bir takımda oynayacağım. Beni fit tutuyor. Ancak rekabetten çok eğlence amaçlı futbol. Sadece oynayacağım, terleyeceğim ve sonra güzel bir bira içeceğim.
Başka bir deyişle, esas olarak susuzluk için mi oynuyorsunuz?
(Gülümsüyor) Aynen. Ama aynı zamanda Avusturya’da bana kayda değer miktarda para verdikleri de doğru, dolayısıyla genel olarak memnunum.
Hala çok gol atıyor musun?
Maç başına ortalama bir gol atıyorum. Ekibimizle birlikte zirve için mücadele ediyoruz, bakalım nasıl olacak.
Peki eski takım arkadaşlarınızı görmek için Jihlava üzerinden Avusturya’ya hiç gitmiyor musunuz?
Bazen bahse girdiğimi biliyorsun. Ve örneğin, özellikle Lukáš Vaculík (FC Vysočina’nın başkanı – editörün notu) ile neredeyse iki haftada bir iletişim halindeyiz. Ama çocuklar genelde cuma günleri oynuyorlar ve ben de şu anda Avusturya’ya gidiyorum. Bu yüzden hiçbir maçını izleyecek vaktim yok.
Yani sadece sonuçlara mı bakıyorsun?
Elbette bunların farkındayım.
Lukáš Vaculík’le konuştuğunuzda hâlâ sizi profesyonel rekabete dönmeniz için ikna etmeye çalışmıyor mu?
Artık kesinlikle işe yaramayacak. Ama birlikte bir şeyler çözeceğimizi söyledi. Ama zaten her şeyi yakaladım, verdim.
O halde şimdi ne yaptığınıza geçelim. Daha doğrusu şunu soracağım: Profesyonel futbolun olmadığı bu iki yılda neyi başardınız?
İlk başta söylediğim gibi çiftlikte çalıştım. Ama sonra Prag’daki Foru Karlín’de gerçekten iyi bir iş buldum ve yılın dörtte üçü kadar sonra çiftliğe geri döndüm. Artık hayvanlarla ben ilgileniyorum, sebze yetiştiriyoruz, ailemle birlikteyim.
Forum Karlín bildiğim kadarıyla öncelikle kültürel ve sosyal etkinliklere yönelik çok işlevli bir kompleks. Eski bir futbolcu olarak orada tam olarak ne yapıyordun?
Benim pozisyonum bakım müdürüydü. Tüm hazırlıklardan ve aynı zamanda park yerlerinden de sorumluydum. Tam bir karmaşaydı.
Yani gerektiğinde matkapla da mı çalıştın?
Elbette. Ve bundan keyif aldığımı söylemeliyim. Üstelik bu iş iyi maaş alıyordu. Ne yazık ki çok uzun sürmedi, çok hızlı bir şekilde stokları azaltmaya başladılar ve ben de sıranın bana gelmesini beklemek istemedim. Bu yüzden çiftliğe geri döndüm.
Eğer seni böyle dinlersem, sadece ayaklarınla değil ellerinle de beceriklisin demektir…
Bunu kesinlikle söylemiyorum. (gülümsüyor) Muhtemelen saat başı çalışan bir koca olmazdım. Zor işlerden hoşlanmıyorum ama özel bir şey yapmaya kesinlikle cesaret edemem.
O halde gelin ailenizin çiftliğine odaklanalım. İçinde kim çalışıyor?
Eşim dahil neredeyse herkes. Ve tabii ki kayınpederi, kayınvalidesi, kız kardeşi de… Her ne kadar şu anda orada pek fazla olmasa da, çünkü o Slavia Prag’a transfer oldu.
Bekle, kız kardeşin de mi futbol oynuyor?
Kendisi karısının kız kardeşi ama evet, Slavia’nın kadın takımında oynuyor.
Ve sen ona tavsiye vermeye mi çalışıyorsun?
Daha ziyade ona zihinsel olarak yardım etmeye çalışıyorum çünkü o her şeyi çok ciddiye alıyor. Aksi halde ona pek tavsiye vermek istemiyorum.
Anlıyorum, artık futbol oynamadığın halde seni neden dinlemesi gerektiğini bilmediği gerçeğiyle sana vurmasından korkuyorsun.
Evet, bunlar onun tam sözleri. Bunu nasıl biliyorsun? (Gülüyor)
Belki bir gün danışman ya da koç olarak anlaşırsınız, en azından oğullarınızla…
Bir gün benden daha iyi olsalardı bunu çok isterdim. Staník altı yaşında ve burada, Tišice’de oynuyor. Şimdilik genç Pepíno çoğunlukla benimle birlikte traktöre biniyor. Onun da futboldan keyif alıp almayacağı henüz belli değil.
Bu arada yanlış hatırlamıyorsam küçük oğlunuz sizin Jihlava’da olduğunuz dönemde doğmuştu değil mi?
Aynen öyle, Jihlavak. Bir gün karımın doğum yaptığını ve ertesi gün Vysočina ile Mol Kupası maçına gittiğimi hatırlıyorum. Aksi takdirde iki rakunun yanı sıra dokuz yaşında bir Emu’m daha var. O benim küçük meleğim. Tek yapması gereken o güzel gözleriyle bana bakmak ve beni parmağına dolamak. (gülümsüyor)
Söylediklerinize bakılırsa aile tipi olduğunuza hiç şüphe yok. Siz de bir köyden mi geliyorsunuz?
Elbette, Ovčár’dan. Ben küçükken babam bir kooperatifte çalışıyordu, o yüzden bütün makineleri biliyordum. Şimdilik onları biraz canlandırdım. Ben mutluyum ki çocuklarım da köyde büyüyor, memnunlar, mutlular. Benim için en fazlası bu. Aslında hepimiz doğada her zaman birlikteyiz.
Aile çiftliğinde her zaman yapılacak bir şeyler vardır, değil mi?
İşte bu, burada her gün farklıdır. Bazen sebze hasadı yapıyoruz, bazen de bütün gün traktörde oturuyorum. Patatesten havuca, maydanozdan soğana kadar çok geniş bir sebze yelpazemiz var.
Peki satışlarınız nasıl, büyük mağazalara da sebze teslimatı yapıyor musunuz?
Kendimize ait küçük bir dükkanımız var. Ayrıca özellikle Prag çevresine düzenli olarak sebze teslimatı yapıyoruz. Hizmetin adı Büyükannenin Sandığı.
Ancak son zamanlarda Çek Cumhuriyeti’ndeki çiftçiler ve çiftçiler genellikle kötü iş koşullarından şikayet ediyor. Bu konuda ne diyorsun?
Daha karmaşık. Önce büyük bir kuraklık oldu… Ama tahılımız çok olmasına rağmen silajların tamamı Ukrayna’dan gelen tahıllarla dolu. Sonuç olarak Çek çiftçisi zarar görüyor. Dolayısıyla çiftçiliğin diğer dallarının da bizi kurtarması gerekiyor.
Futbol kariyerinize son kez baktığınızda, nasıl olacağına karar verildiği anın nerede olduğunu düşünüyorsunuz?
Genç milli takımda oynadım ama aynı zamanda Mladá Boleslav’daydım ve oradan Olomouc’a gitmeme izin vermediler. Bunun yerine ikinci ligin sonuncusu Varnsdorf’a gittim. Peki neden bahsediyoruz, buradan yukarısı zorlu bir yol. Birinci ligden teklifler gelince Jihlava’da oynadım ve oradan ayrılmak istemedim.
“Ama o sırada Jihlava’dan ayrılmak istemedim. Oraya aşık oldum” diye itiraf ediyor yirmi dokuz yaşındaki Brandýs nad Labem yerlisi. “Gelecek yıl sakatlıktan sakatlığa geçtim. Bu yüzden vücudumun bana durmamı söylediğini düşündüm. Bugün farklı bir karar verirdim” diye ekliyor.
Stanislav Klobás Eski Çek futbol forvet oyuncusu 7 Mart 1994’te Brandýs nad Labem’de doğdu. Futbol kariyerine 2013 yılında Central Bohemian kulübünün A takımına dahil olduğu Mladá Boleslav’da başladı. Altyapı milli takımında oynadı ve ardından 2018’de FC Vysočina Jihlava’ya transfer olana kadar yavaş yavaş Varnsdorf, Vlašim’de çalıştı. . Buradaki en iyi golcülerden biriydi, dolayısıyla kariyerini 2021 yılında 27 yaşında sonlandırmaya karar vermesi herkes için büyük bir sürpriz oldu. |
Kısa süre sonra maçları ve antrenman kızaklarını kaçırmaya başladığınızı doğru mu anladım?
Yaklaşık iki hafta sonra, sabahtan akşama kadar tarladaydım. Ve tabi ki zamanla kilo almaya başladım.
Ama sonuçta hâlâ futbol oynuyorsun, değil mi?
Doğru, Avusturya’ya gidiyorum ve orada daha düşük bir ligde bir takımda oynayacağım. Beni fit tutuyor. Ancak rekabetten çok eğlence amaçlı futbol. Sadece oynayacağım, terleyeceğim ve sonra güzel bir bira içeceğim.
Başka bir deyişle, esas olarak susuzluk için mi oynuyorsunuz?
(Gülümsüyor) Aynen. Ama aynı zamanda Avusturya’da bana kayda değer miktarda para verdikleri de doğru, dolayısıyla genel olarak memnunum.
Hala çok gol atıyor musun?
Maç başına ortalama bir gol atıyorum. Ekibimizle birlikte zirve için mücadele ediyoruz, bakalım nasıl olacak.
Peki eski takım arkadaşlarınızı görmek için Jihlava üzerinden Avusturya’ya hiç gitmiyor musunuz?
Bazen bahse girdiğimi biliyorsun. Ve örneğin, özellikle Lukáš Vaculík (FC Vysočina’nın başkanı – editörün notu) ile neredeyse iki haftada bir iletişim halindeyiz. Ama çocuklar genelde cuma günleri oynuyorlar ve ben de şu anda Avusturya’ya gidiyorum. Bu yüzden hiçbir maçını izleyecek vaktim yok.
Yani sadece sonuçlara mı bakıyorsun?
Elbette bunların farkındayım.
Lukáš Vaculík’le konuştuğunuzda hâlâ sizi profesyonel rekabete dönmeniz için ikna etmeye çalışmıyor mu?
Artık kesinlikle işe yaramayacak. Ama birlikte bir şeyler çözeceğimizi söyledi. Ama zaten her şeyi yakaladım, verdim.
O halde şimdi ne yaptığınıza geçelim. Daha doğrusu şunu soracağım: Profesyonel futbolun olmadığı bu iki yılda neyi başardınız?
İlk başta söylediğim gibi çiftlikte çalıştım. Ama sonra Prag’daki Foru Karlín’de gerçekten iyi bir iş buldum ve yılın dörtte üçü kadar sonra çiftliğe geri döndüm. Artık hayvanlarla ben ilgileniyorum, sebze yetiştiriyoruz, ailemle birlikteyim.
Forum Karlín bildiğim kadarıyla öncelikle kültürel ve sosyal etkinliklere yönelik çok işlevli bir kompleks. Eski bir futbolcu olarak orada tam olarak ne yapıyordun?
Benim pozisyonum bakım müdürüydü. Tüm hazırlıklardan ve aynı zamanda park yerlerinden de sorumluydum. Tam bir karmaşaydı.
Yani gerektiğinde matkapla da mı çalıştın?
Elbette. Ve bundan keyif aldığımı söylemeliyim. Üstelik bu iş iyi maaş alıyordu. Ne yazık ki çok uzun sürmedi, çok hızlı bir şekilde stokları azaltmaya başladılar ve ben de sıranın bana gelmesini beklemek istemedim. Bu yüzden çiftliğe geri döndüm.
Eğer seni böyle dinlersem, sadece ayaklarınla değil ellerinle de beceriklisin demektir…
Bunu kesinlikle söylemiyorum. (gülümsüyor) Muhtemelen saat başı çalışan bir koca olmazdım. Zor işlerden hoşlanmıyorum ama özel bir şey yapmaya kesinlikle cesaret edemem.
O halde gelin ailenizin çiftliğine odaklanalım. İçinde kim çalışıyor?
Eşim dahil neredeyse herkes. Ve tabii ki kayınpederi, kayınvalidesi, kız kardeşi de… Her ne kadar şu anda orada pek fazla olmasa da, çünkü o Slavia Prag’a transfer oldu.
Bekle, kız kardeşin de mi futbol oynuyor?
Kendisi karısının kız kardeşi ama evet, Slavia’nın kadın takımında oynuyor.
Ve sen ona tavsiye vermeye mi çalışıyorsun?
Daha ziyade ona zihinsel olarak yardım etmeye çalışıyorum çünkü o her şeyi çok ciddiye alıyor. Aksi halde ona pek tavsiye vermek istemiyorum.
Anlıyorum, artık futbol oynamadığın halde seni neden dinlemesi gerektiğini bilmediği gerçeğiyle sana vurmasından korkuyorsun.
Evet, bunlar onun tam sözleri. Bunu nasıl biliyorsun? (Gülüyor)
Belki bir gün danışman ya da koç olarak anlaşırsınız, en azından oğullarınızla…
Bir gün benden daha iyi olsalardı bunu çok isterdim. Staník altı yaşında ve burada, Tišice’de oynuyor. Şimdilik genç Pepíno çoğunlukla benimle birlikte traktöre biniyor. Onun da futboldan keyif alıp almayacağı henüz belli değil.
Bu arada yanlış hatırlamıyorsam küçük oğlunuz sizin Jihlava’da olduğunuz dönemde doğmuştu değil mi?
Aynen öyle, Jihlavak. Bir gün karımın doğum yaptığını ve ertesi gün Vysočina ile Mol Kupası maçına gittiğimi hatırlıyorum. Aksi takdirde iki rakunun yanı sıra dokuz yaşında bir Emu’m daha var. O benim küçük meleğim. Tek yapması gereken o güzel gözleriyle bana bakmak ve beni parmağına dolamak. (gülümsüyor)
Söylediklerinize bakılırsa aile tipi olduğunuza hiç şüphe yok. Siz de bir köyden mi geliyorsunuz?
Elbette, Ovčár’dan. Ben küçükken babam bir kooperatifte çalışıyordu, o yüzden bütün makineleri biliyordum. Şimdilik onları biraz canlandırdım. Ben mutluyum ki çocuklarım da köyde büyüyor, memnunlar, mutlular. Benim için en fazlası bu. Aslında hepimiz doğada her zaman birlikteyiz.
Aile çiftliğinde her zaman yapılacak bir şeyler vardır, değil mi?
İşte bu, burada her gün farklıdır. Bazen sebze hasadı yapıyoruz, bazen de bütün gün traktörde oturuyorum. Patatesten havuca, maydanozdan soğana kadar çok geniş bir sebze yelpazemiz var.
Peki satışlarınız nasıl, büyük mağazalara da sebze teslimatı yapıyor musunuz?
Kendimize ait küçük bir dükkanımız var. Ayrıca özellikle Prag çevresine düzenli olarak sebze teslimatı yapıyoruz. Hizmetin adı Büyükannenin Sandığı.
Ancak son zamanlarda Çek Cumhuriyeti’ndeki çiftçiler ve çiftçiler genellikle kötü iş koşullarından şikayet ediyor. Bu konuda ne diyorsun?
Daha karmaşık. Önce büyük bir kuraklık oldu… Ama tahılımız çok olmasına rağmen silajların tamamı Ukrayna’dan gelen tahıllarla dolu. Sonuç olarak Çek çiftçisi zarar görüyor. Dolayısıyla çiftçiliğin diğer dallarının da bizi kurtarması gerekiyor.
Futbol kariyerinize son kez baktığınızda, nasıl olacağına karar verildiği anın nerede olduğunu düşünüyorsunuz?
Genç milli takımda oynadım ama aynı zamanda Mladá Boleslav’daydım ve oradan Olomouc’a gitmeme izin vermediler. Bunun yerine ikinci ligin sonuncusu Varnsdorf’a gittim. Peki neden bahsediyoruz, buradan yukarısı zorlu bir yol. Birinci ligden teklifler gelince Jihlava’da oynadım ve oradan ayrılmak istemedim.